Ik heb het nooit gedaan dus ik denk dat ik het kan!  

Wie kent deze beroemde zin van Pippi Langkous niet, onze jeugd heldin? (Als je tenminste van mijn generatie bent????). Het heerlijke vrijgevochten jonge meisje, dat samenwoont met haar aapje, meneer Nilsson, en haar paard Kleine Witje in Villa Kakelbont.  

Het mooie van deze verhalen, geschreven door de Zweedse schrijfster Astrid Lindgren, is dat ze vol staan met prachtige levenslessen, die tijdloos zijn.  

Levenslessen 

Want welke lessen kunnen we leren van Pippi? Pippi doet precies waar ze zin in heeft en het maakt haar niet uit wat mensen denken. Ze is onafhankelijk en heeft geen ouders die voor haar zorgen. Ze kent de ongeschreven regels van de grote mensen wereld niet en stelt daardoor bestaande regels aan de kaak en creëert haar eigen waarheid. Haar werkelijkheid is gebaseerd op plezier maken en doen wat je wilt, zonder iemand te kwetsen. “Ik let er niet zo op dat het precies gaat zoals het hoort.” Pippi laat zich niet beperken door de gebaande paden! 

Pippi twijfelt nooit aan zichzelf en durft anders te zijn. Met haar stijve, oranje vlechten, grote schoenen en verschillende kleuren kousen valt ze op, en is ze een buitenbeentje. Ze trekt zich echter niets aan van wat anderen denken en is tevreden met zichzelf. Ze veroordeelt ook niemand. Ze wijst een stel boeven terecht als deze proberen in te breken, maar speelt daarna met hen. Ze leert een boer die zijn dieren slaat een lesje en trekt daarna de kar naar zijn boerderij.  

Uniek 

Iedereen is uniek en ze behandelt iedereen hetzelfde, zowel mens als dier. Pippi is overtuigd van haar kwaliteiten en leeft in het moment. Waren wij als volwassenen ook maar zo vol zelfvertrouwen! Maar we leren al vrij jong om aannames te maken. We zijn bang dat kinderen gaan lachen als je tijdens je spreekbeurt iets verkeerds zegt. We zijn bang om te falen en nemen dat mee naar ons volwassen leven. We vullen het denken van anderen mensen in. Hier kunnen we overigens onszelf niet helemaal de schuld van geven. Wij zijn als mensen namelijk geprogrammeerd om in eerste instantie uit te gaan van het negatieve. Dit stamt nog uit de oertijd. De mens moest altijd op z’n hoede zijn, er kon tenslotte zomaar ineens een leeuw uit de bosjes springen. Je kon dus niet relaxt en fluitend door het leven gaan je moest alert blijven, maar oplettend, uitgaande van gevaar/het negatieve. Dit kon je leven redden.  

Maar hoe fijn zou het zijn om in de veilige tijd waarin we nu leven, geen angst meer te voelen om nieuwe dingen te proberen, of beter, te gaan doen?! Helaas zijn we als we ouder worden vaak een stuk minder vrij om eigen keuzes te maken dan we denken. We houden vaak, bewust of onbewust, te veel rekening met ‘wat er van ons verwacht wordt’ of met ‘hoe het hoort’. Dat kan ons helaas beperken in onze creativiteit en onze mogelijkheden. Want bedenk je eens welke keuzes je zou maken als alles kon en niemand keek? 

What if you fly?! 

Zelf ben ik een klein beetje een Pippi. (Misschien toch te vaak naar haar films gekeken????). Als jonge vrouw trok ik al mijn eigen plan zonder mij iets aan te treken van de oordelen (het veroordelen) van mijn familie over de keuzes die ik maakte. Ik ben geen volgzaam type en vind het daarom lastig om met de main stream in de pas te lopen. Oordelen over anderen is ook niet aan mij besteed. Ik ben er simpel weg niet mee bezig. Net als Pippi wil ik graag dingen uit proberen en ga ik ervan uit dan ik het wel kan. Overigens vaak wel met bibberen en shaken hoor…  

Vraag jezelf eens af? Ben jij een Pippi? Of zit je vast in je aangeleerde angsten en patronen van what if I fall……. Denk dan ook eens als Pippi……What if I fly?  Het zal je leven 100% verrijken!  

Liefs, 
Antje