Stoornissen
Wat een ontzettend naar woord is het toch. U heeft geen afwijking, bent ook niet ziek in uw hoofd en u heeft ook geen stoornis. U heeft dingen meegemaakt en uw zenuwstelsel is aangegaan door onveiligheid waardoor u een onrustig of misschien beklemmend gevoel ervaart en vast loopt in uw leven. Voor uzelf is het niet te verklaren maar geloof mij: het is absoluut verklaarbaar.
Door uw ervaringen in het leven vertrouwt uw lichaam het allemaal niet meer en u staat continue ‘aan’. Wellicht bent u dingen vergeten en natuurlijk zijn er genoeg dingen die u nog wel weet maar het lichaam onthoudt alles. Het zet zich allemaal vast op celniveau. Een onveiligheid, bedreiging hoe klein ook en u bent feitelijk in continue staat om te vluchten alsof er ieder moment iets verschrikkelijks kan gebeuren. Rusteloos maar ogenschijnlijk rustig in afwachting van een aanval die mogelijk kan komen. En deze altijd aanwezige spanning beïnvloed relaties. Nieuwe relaties maar ook bestaande relaties en je neemt de spanning overal mee naartoe. Helaas kunt u er niet voor weglopen.
En het vreet aan het vermogen om plezier te hebben, vreet mogelijk zelfs aan uw zelfvertrouwen, intimiteit en kan u ook belemmeren dingen te ondernemen.
U heeft waarschijnlijk het gevoel dat er niets aan te doen is want fysiek bent u helemaal in orde zegt de dokter of het wordt een chemische disbalans in de hersenen genoemd waar een pil de oplossing kan bieden. Echter de ademhaling zit hoog en dat kan zelfs aanleiding worden tot een hartaanval en u stelt zich de vraag of het ooit over zult gaan. Dit is uw leven.
Maar dat hoeft niet zo te zijn. Er is een misverstand, een groot misverstand dat uit de hand gelopen is. Zal ik een voorbeeld geven? Ik hou van voorbeelden….. Ooit had ik een cliënte, een prachtige volwassen dame met een goed stel hersens maar ze kon niet slapen. Haar moeder vertelde haar dat ze dat als kind al had en waarschijnlijk weinig slaap nodig had. Maar oh ze was zo ontzettend moe…..wist zich geen raad….wilde zó graag ‘gewoon’ kunnen slapen. In de sessies kwamen we erachter dat ze als kind haar oma verloren had en haar lieve moeder had haar verteld, als klein meisje: ‘Oma is vannacht in haar slaap overleden.’ Een zin die vaker gebruikt wordt en ons volwassen brein vertelt hiermee dat oma niet geleden heeft echter dat kleine meisje koppelde met haar kinderbrein de dood aan slapen en dacht: dus als ik ga slapen ga ik dood. Misverstand!
Nu komen we er natuurlijk in een sessie niet altijd achter maar wat de oorzaak ook is, middels hypnose kunnen we het brein geruststellen op onbewust niveau. Het lichaam voelt zich weer veilig, gedachten worden rustiger, reacties worden milder waardoor het lichaam nog meer rust ervaart. Soms meteen maar veel vaker pas na een paar weken.
Wanneer uw lichaam zich weer wat veiliger voelt, worden je gedachten rustiger en wanneer uw gedachten rustiger worden, voelt uw lichaam zich weer veiliger. Een positieve vicieuze cirkel.
Durft u het aan? Warme groet Belinda
