Oma’s wijsheid
Mijn oma’s zijn helaas allebei overleden. Ik hield van allebei mijn oma’s de ene woonde in Friesland mijn andere oma in Zeist. Met haar had ik een hechtere band, ik denk dat de afstand hier wel mee te maken had. Toen de kinderen klein waren was het een hele onderneming om naar mijn oma in Friesland te gaan. Ik deed dat soms doordeweeks met mijn Fiat 500. Onze kinderen waren en zijn vrij energiek dus dat was nog wel eens “gezellig’ in de auto. Het was anderhalf uur heen en anderhalf uur terug, en we konden, zeker toen ze ouder werd en minder fit, ook niet te lang blijven. Het was echt veel langer in de auto zitten dan bij oma zijn. Maar toch gingen ze graag mee, oma had altijd wat lekkers in huis en ik mocht vooral niet moeilijk doen over al het snoep dat ze kregen. Thuis kregen ze dat niet of nauwelijks dus dat was feest.
Bij mijn oma in Zeist kwam ik bijna wekelijks, vaak gingen we samen op pad ergens koffiedrinken of lunchen. Ze was altijd op de hoogte van en leefde mee met alles wat ik deed. In de tijd dat ik rechten studeerde was ze soms beter op de hoogte van het aantal vakken dat ik nog moest doen dan ikzelf. Toen ik afstudeerde en mijn scriptie geschreven had pronkte die op haar schouw, iedereen mocht het zien en weten.
Mooie uitspraken
Mijn oma had mooie uitspraken die ik toen al wijs vond en die ik altijd onthouden heb.
Een ervan was “Niet tobben voor het tijd is”. Hoe lekker is het om dat toe te passen, zo vaak maken we ons druk over dingen die we moeten doen of die kunnen gebeuren en die misschien nooit plaatsvinden. Als je niet tobt voor het tijd is leef je in het moment en deal je met de dingen die daadwerkelijk op je pad komen.
Een andere was “Erger je niet, verwonder je slechts” ook die pas ik regelmatig toe in m’n leven. Dit geeft zoveel rust, maakt je relaxter en helpt je zonder oordeel te kijken naar mensen en situaties. Probeer het maar eens, bijvoorbeeld in het verkeer, als iemand je afsnijdt of niet voor laat gaan.
Podcasts
Ik luister heel veel naar Podcasts, als ik op de fiets zit, loop met de hond, als ik aan het koken ben of als ik in bed lig en niet gelijk kan slapen zet ik er nog wel eens eentje op. Daar hoor ik ook vaak mooie wijsheden en uitspraken. Eén die bleef hangen was deze “Het leven is als een potje kaarten”. Je krijgt bepaalde kaarten bij het delen, daar heb je geen invloed op, maar het spel zelf kun je wel beïnvloeden door de manier waarop je speelt en de keuzes die je maakt. Goed om daarbij stil te staan, het is jouw leven, jouw potje kaarten. Toon je lef? Pak je dingen aan? Maak je goede keuzes? Leef je je leven voor anderen en doe je wat er van je verwacht wordt of luister je naar je hart en durf je te kiezen voor wat jou gelukkig maakt?
Het is soms zo lastig om dit te doen, we schieten snel in please-gedrag omdat we mensen niet teleur willen stellen, nee zeggen is ook niet altijd makkelijk maar NEE is ook een (goed!) antwoord.
Als je hier moeite mee hebt is het handig om voor jezelf een buffer in te bouwen.
In plaats van gelijk ja te zeggen, kun je antwoorden, ik wil er even over nadenken ik kom erop terug. Dan kun je bij jezelf stil staan en voelen of JA in deze situatie ook is wat jij echt wil.
Wat ik ook een grappige opmerking vond, die hoorde ik pas ergens. Iemand zei nee sorry, “ik zit niet in dat comité”. Zo vaak hebben we het idee dat we verantwoordelijk zijn voor van alles en nog wat maar is dat ook zo? Je hoeft echt niet in ieder comité te zitten J. Kijk wat bij je past, waar je energie van krijgt en ook belangrijk, waar je tijd voor hebt.
Tja het leven is één grote leerschool, iedere dag opnieuw, zijn er volop kansen om dingen te leren en te groeien. Soms met nieuwe inzichten en wijsheden, soms met de goede, oude wijsheden van OMA.
