Neem eens (letterlijk) een andere route!

Het is een zonovergoten, herfstige, zondagmiddag, ik kom net terug uit de stad, we hebben ontbeten bij Villa Orloff, een plek waar ik doordeweeks ook veel en graag zit. Thuis lukt het mij minder goed me te concentreren, er zijn altijd wel dingen die afleiden en mij “roepen”. Buiten de deur heb ik geen last van klusjes die gedaan moeten worden en ik hou van de reuring, de prikkels en het geroezemoes om me heen. Mijn rechtenstudie heb ik ook gehaald door heel wat uurtjes, buiten de deur, in de juridische bieb te spenderen.

In mijn hart

Tijdens mijn coachopleiding zei mijn trainster: “Je zult merken dat de mensen die je coacht een beetje in je hart gaan zitten”. Dat is zeker waar, ik leef altijd erg mee met de mensen die ik coach en vind het ook heel leuk als ik tussentijds op de hoogte wordt gebracht met appjes en spraakberichten over hoe het met ze gaat. Zo kreeg ik van een persoon die ik coachte op een vrijdagavond een heel blij spraakbericht:

“Caroline, Je raadt noooit wat ik aan het doen ben! Ik ben alleen uit eten!”

Ze kwam net uit een moeizame relatie en liep twee weken ervoor tijdens onze wandeling, nog naast me te huilen dat ze het zo moeilijk vond om alleen te zijn. Ik heb haar letterlijk even stilgezet en gezegd: “Wacht heel even, je bent nu 2 weken “alleen”, je doet het echt supergoed! Je spreekt weer af met vriendinnen, hebt je sport en hobby’s weer prio gegeven en je ziet er per keer beter uit”. Soms zijn we ergens bang voor en maken we dat heel groot in ons hoofd, het kan dan heel helpend zijn om te kijken naar de feiten en te focussen op wat er allemaal wél goed gaat.

Er zijn mensen die nooit alleen uit eten zullen gaan, vaak omdat ze bang zijn wat mensen daarvan zouden kunnen vinden. Het is zó lekker om je eigen ding te doen, om te bedenken dat de meeste mensen veel te druk zijn met zichzelf om überhaupt op jou te letten. Zo’n spraakbericht maakt me dan ook zo blij en trots!! Dat mensen in korte tijd zulke stappen zetten en groeien als persoon.

Wat neem je mee uit je opvoeding?

Er is nog iemand die ik coach die als een speer gaat en enorme stappen zet. We krijgen als mens allemaal dingen mee uit onze opvoeding, het éen is meer helpend dan het ander en sommige dingen zijn misschien meer van je ouders, dan dat ze (nu nog) goed bij jou als persoon passen. Daarom is het goed om daar eens bij stil te staan, verandering begint écht bij bewustwording. Deze persoon had meegekregen dat je pas je dromen en doelen met anderen deelt als je ze behaald hebt. Zo vaak heb ik al ervaren hoe mooi en inspirerend het juist kan zijn om plannen te delen, te bespreken en te sparren met anderen over wat je dromen zijn.

Stap uit de boot

Ik heb hem uitgedaagd om uit de boot te stappen, pas dan weet je namelijk of je kunt zwemmen. Hij is iemand die onwijs snel dingen oppakt en anders doet. Zo heeft hij na ons gesprek een netwerkbijeenkomst bezocht, is daar in gesprek gegaan met een aantal mensen, deelde zijn ideeën kreeg daar energie en inspiratie van.

Wat nog veel mooier is, hij dacht op een dag: ik ga vanuit mijn werk eens letterlijk een andere weg inslaan, een andere route nemen dan ik normaal gesproken doe. Een nieuwe route prikkelt ons brein, je ogen kunnen geopend worden en er kunnen, als je ervoor openstaat, ook bijzondere dingen op je pad komen. Hoe zit dat met jou? Ben jij bereid het anders te doen en misschien ook een beetje uit je comfortzone te stappen?

Zo ook in dit geval, Zijn oog viel op een “etalage” met boeken die zijn interesse hebben en aansluiten bij zijn studie, hij belde aan bij het pand en degene die opendeed was blij verrast met zulk proactief gedrag. Hij is uitgenodigd voor een gesprek en gaat half oktober starten met een stage die perfect bij hem past. Weet je hoe onwijs leuk ik dat soort dingen vind en hoe blij en trots ik dan ben?!

Laat het kind in je spreken

Wat ook leuk is, ik vraag geregeld aan mensen die ik coach: “Wat vind je leuk om te doen”? Dit lijkt een simpele vraag, maar zo vaak staan we daar in deze drukke hectische tijd helemaal niet meer bij stil en krijgen mensen zelfs complete error. Dan is het goed om ook eens te bedenken wat vond ik nou als kind heel leuk? Pas liep ik met iemand die ook die vraag kreeg. Die persoon ging er eens over nadenken, Tja wat deed ik als kind eigenlijk graag? Het bleek paardrijden te zijn, ze wilde dat wel weer eens doen, rijden maar ook gewoon simpelweg weer eens een paard aaien. We liepen langs een terrein met paarden en ik moedigde haar aan: “Doe het dit is je kans”.

Ze liep wat twijfelend het pad op naar de stallen. Ik zag haar geanimeerd praten met een man en naar de paarden lopen. Met een grijns van oor tot oor kwam ze even later teruglopen. Binnenkort gaat ze een proefrit maken op het terrein daar, als dat goed gaat mag ze een paard meenemen voor een rit in de bossen. Hoe leuk is dat?

Dus mensen: Neem eens een keer (letterlijk) een andere route! Stap uit je comfortzone! Laat het kind in je spreken! En…. Kijk en geniet van alle mooie dingen die dan op je pad gaan komen!!

https://www.getjoycoaching.nl