Kansen in het leven
Afgelopen kerstvakantie waren we met ons gezin in Kenia op vakantie. Wow!!! Echt een avontuur en een belevenis zo’n safari. We hebben de Big Five gespot en nog zoveel andere beesten. Wat is de natuur toch ongelofelijk mooi en indrukwekkend!
Lekker uit eten
De laatste dagen zaten we in een resort aan het strand in Diani Beach, in de buurt van Mombassa. Heerlijk vond ongeveer de helft van het gezin, de andere helft vindt dat niets doen en hangen op een strandbedje niet echt een fijne tijdbesteding. ? Wat we allemaal ook vrij ongezellig vinden is dat je bij een buffet bijna geen moment met z’n zessen aan tafel zit. We besloten dan ook de laatste avond in een restaurant buiten het resort te gaan eten. Bij de receptie raadden ze ons aan naar de drukke weg te lopen, daar barstte het van de Tuk Tukjes. In no time zaten we erin en scheurden over de hobbelweg. De oudste is bij ons in het gezin altijd erg goed in het opsporen van leuke restaurants en dit keer had hij een bijzondere gevonden, Ali Barbour’s, een restaurant in een grot.
We kwamen eraan en het zag er in eerste instantie een beetje donker uit, we dachten dat het misschien gesloten was maar we werden opgevangen door een leuke vrouw die ons vroeg of ze ons kon helpen. We willen graag een hapje eten met z’n zessen. Hebben jullie gereserveerd? Nee…
Ze begon een beetje te lachen, niet gereserveerd? We zitten tot half februari volgeboekt. Wow zeiden we: tot half februari? Dit moet dan wel een bijzonder restaurant zijn. We vroegen of we even mochten kijken en misschien alleen wat konden drinken, dat was zeker mogelijk dus ze liep ons voor een enorme wenteltrap af. We kwamen beneden en wisten niet wat we zagen. Wat een prachtige plek en wat een sfeer! Ik heb nog nooit zoiets gezien. Onwijs jammer dat we hier niet ons laatste diner van de vakantie konden doen zeg!
We bestelden wat te drinken en zaten te genieten van de sfeer en zagen de meest lekkere gerechten voorbijkomen. Een man hoorde ons Nederlands praten en sprak ons aan. Het bleek de eigenaar te zijn en hij vroeg het één en ander over onze vakantie in Kenia. Hij vertelde ons ondertussen ook van alles, hij is een Chefkok die in Nederland een sterrenrestaurant had, Aagje Deken in Midden-Beemster, inmiddels woont en werkt hij al geruime tijd in Kenia. We zeiden hoe jammer we het vonden dat we niet konden eten, als we het geweten hadden, hadden we eerder gereserveerd, maar dit verwachtten we eerlijk gezegd niet hier in Kenia.
Chef Mohsine, vroeg ons of we het leuk vonden het restaurant te zien, dat vonden we zeker en we liepen al snel als 6 eendjes achter de chef aan door het restaurant, we mochten zelfs een blik werpen in de geheel verbouwde keuken. Ondertussen vroegen we van alles, of het lastig is om in Kenia aan goed personeel te komen. Hij vertelde dat hij z’n personeel goed opleidt en veel kansen biedt, ook op het gebied van huisvesting enz. Ik was erg onder de indruk, van het restaurant maar ook van zijn verhalen, de geoliede machine en het plezier en hartelijkheid van het personeel.
Toen we weer op ons plekje zaten en ons drankje opdronken vroegen we of hij nog een tip had voor een restaurant, waar we die avond konden eten. Aan de overkant was 2 weken geleden een restaurant geopend, hij wilde wel even bellen voor ons. Er was plek en met pijn in ons hart namen we afscheid van deze prachtige, sprookjesachtige plek.
Toch naar de overkant
Aan de overkant hebben we gegeten en toen we weggingen sprak ik even met de dame bij de ingang. Ik vond haar toen we aankwamen al heel leuk, knap en charmant en ik vind het leuk om een praatje met mensen te maken en een compliment te geven. Voor mijn werk als Business Owner van Forever zoek ik altijd nieuwe mensen om mee samen te kunnen werken. Forever levert producten en werkt met Business Owners in 160 landen ter wereld. Ik heb mensen uit Colombia, Brazilië, Israël en natuurlijk Nederland in mijn team zitten. Ik gaf de vrouw een kaartje en ze vroeg of ze me een knuffel mocht geven. Toen ik bij de taxi kwam vroegen de kinderen, oh mam wie was je nu weer aan het knuffelen. Zo raar dat jij dat altijd doet.
Kansen
Eenmaal terug in Nederland kreeg ik na een paar dagen een mail, van Saida. Of ik nog wist wie ze was, we hadden elkaar gesproken bij het restaurant zei ze. Zeker weet ik dat nog antwoordde ik en vroeg haar hoe het met haar ging. Ze vertelde dat ze het moeilijk had omdat ze ontslagen was, de manager had iemand van zijn familie aangenomen en haar ontslagen. Ik raadde haar aan te gaan kijken bij het mooie restaurant aan de overkant. Twee dagen later mailde ze dat ze al twee keer geweest was, maar de eigenaar niet had getroffen. Ik heb een mail naar het restaurant gestuurd en uitgelegd dat wij er geweest waren, dat ik zo onder de indruk was van de plek en van het verhaal van de eigenaar over zijn personeel en of ze wilden vragen of ik in contact kon komen met de eigenaar.
Ik kreeg zijn nummer en stuurde hem een appje en vertelde hem over Saida en dat ik een goed woordje voor haar wilde doen. Hij appte terug, laat haar morgen maar langskomen voor een gesprek.
Ik kan je zeggen dat het voelde of ik zelf een baan had gekregen zooo blij was ik toen ze me appte dat ze de volgende dag kon beginnen. Toch goed dat Alibarbour’s Cave Restaurant vol was appte ik naar Saida, anders waren we nooit in jouw restaurant komen eten, ze appte me dat God ons op elkaars pad heeft gebracht. In het leven geven mensen kansen, krijgen mensen kansen. Wij hebben zelf de keuze wat we doen met deze kansen.
Mohsine gaf Saida een kans en zij greep hem met beide handen aan! Ik ben hem heel dankbaar voor de kans die hij haar gegeven heeft. We hebben regelmatig contact, ze heeft foto’s gestuurd van haar en haar familie, zo leuk om met haar mee te leven. Ik ben zo trots op haar en gun haar alle geluk in de wereld.
